Vandaag, the day after, het laatste deel van de drieluik over de zeilers in de Hansa klasse. We kijken terug op een prachtig evenement en hebben daarnaast ook veel geleerd voor volgend jaar. Dan zal het Europees Kampioenschap Hansa plaats vinden 'op Sneek'. Maar eerst; het verhaal van Paul Philips.

Aan de naam kun je het al lezen, Paul (55 jaar) is Iers van oorsprong en woont in Reading, Groot Brittannië (ten westen van Londen). Hij zeilt al acht jaar in de Saoirse Celtic (in het Iers vrij vertaald Vrijheid). Dat is wat hij ook voelt als hij in de Hansa Liberty zit. Liberty betekent tenslotte ook vrijheid. Dat gevoel van vrijheid geldt overigens voor de meeste zeilers van deze Hansa klasse. Hun beperkingen laten ze aan de kant en ze genieten van de vrijheid op het water.

In Pauls pubertijd ontstond de liefde voor het water, hij begon in een spiegel dinghy, deze is een beetje groter dan de optimist. Paul traint gewoonlijk op kleiner water in de buurt van Londen. Hij geniet nu van het mooie grote water en alle boten om hem heen en de sfeer is gastvrij en gemoedelijk. Het Sneekermeer voelde zaterdag waarschijnlijk zelfs kolossaal aan, want het water werd gedeeld met de SKS skûtsjes. Een ‘klein slagje’ groter dan de Hansa klasse.

Een vriendin van hem vroeg hem dit jaar om ook eens in Nederland te komen zeilen, zij had hier al meerdere keren gezeild. In Nederland zijn er meer Hansa zeilers dus meer uitdaging, in Engeland zijn er maar 7. Paul houdt wel van een uitdaging, dus doet hij dit jaar mee met de Hansa wedstrijden op ons meer en dat is meteen een goede voorbereiding voor het komend jaar wanneer op het zelfde water het Europees kampioenschap gaat plaats vinden.

Paul heeft zijn vrouw ontmoet tijdens een wereldreis op een soort van Volvo Ocean Race in 1990 welke 10 maanden duurde. In die tijd kon Paul lopen, nu zit hij is een rolstoel. De liefde is groots want zijn vrouw Clair staat hem in alles bij. Ze doet zijn persoonlijke verzorging en nog veel meer waaronder ook het klaar maken van de boot. Zij kent zijn boot nog beter dan hij. Paul is geboren met een spierziekte, spierdystrofie. Door deze ziekte breken zijn spieren langzaam aan af. Het is een erfelijke ziekte, zijn grootvader had het ook en is 65 geworden. Ondanks het afnemen van zijn spieren gaat het spreken hem nog goed af. Vol enthousiasme staat hij mij ondanks de slopende ziekte duidelijk en energiek te woord.

Vrijdag zijn er drie wedstrijden gestreden, waarvan Paul er twee heeft gewonnen. (5,1,1). Qua prestatie was Paul dus op vrijdag eigenlijk de zeiler van de dag. Het totaal van dag één is zeven punten. Hij heeft sterke concurrentie en daarvoor komt hij ook naar Nederland. In zijn thuisland ontbreekt het daaraan. Hij geniet van de uitdaging. Ook het grote water en de gastvrijheid trekken hem om deze dagen mee te doen aan het Klasse Kampioenschap hier in Nederland. Vera Voorbach is zijn grootste concurrent. Zij is in de prijzen gevallen bij belangrijke evenementen zoals Europese en Wereld Kampioenschappen, maar ook Paul doet het niet onverdienstelijk en heeft ook verschillende prijzen gewonnen. Dus ervaring genoeg!

Na de eerste drie wedstrijden is Paul erg moe. Dat blijft toch wel een lastig puntje, in de Hansa Klasse zeilen mensen met verschillende beperkingen. De meesten hebben een uitdaging met hun energie waardoor ze, naar mate de competitie vordert, minder inzet kunnen leveren. Er zijn er ook bij die daar minder last van hebben. Zo voelt de strijd niet altijd even eerlijk, maar Paul blijft positief…

Dag twee staan er vijf wedstrijden op de planning. Vooraf twijfelt Paul of hij al deze vijf kan gaan voltooien. Ondanks de vermoeide eerste dag gaat hij positief van start. Ook is Paul dankbaar dat hij mag genieten van de geweldige sfeer op het starteiland. Aan het eind van de dag bleek het toch iets minder goed te zijn gegaan met Paul. Het behaalde resultaat is 3, 5, 3.

De Hansa klasse is bedoelt voor iedere zeiler. Toch wordt de boot het meest bezeilt door mensen met een beperking, zo ook dit kampioenschap. Hansa boten kunnen aan vrijwel iedere fysieke beperking aangepast worden. Daarbij kun je denken aan oplossingen bij verminderde zitstabiliteit of voor verminderde hand- en armkracht. Daarvoor worden middelen gebruikt als een elektrisch aangestuurd pookje welke met de hand te bedienen is maar eventueel ook met de kin bediend kan worden, zoals Vera Voorbach doet.

De laatste dag is er helaas niet gezeild. Het waait enorm dus er is besloten niet te gaan zeilen. Met zeven wedstrijden en een aftrek van zijn slechtste race met 7 punten komt Paul op de derde plaats met een totaal van 18 punten. Op de eerste dag heeft hij twee keer een eentje gevaren, helaas lukte dat de andere dagen niet meer mede dankzij de vermoeidheid.

Paul is tevreden over het behaalde resultaat. Zondagmiddag kom ik hem en nog een aantal Engelsen tegen in het centrum van Sneek waar ze genieten van de stad en met veel plezier souvenirs aan het kopen zijn. Zodra ze me zien laten ze vol trots de woorden horen die ze afgelopen dagen hebben geleerd. Met een prachtig mooi accent hoor ik ze woorden en namen opnoemen als “Skoetsje en Goenkariepsterpolen”. De uitdaging gaan ze niet uit de weg, al klinkt het natuurlijk nergens naar (-;.

Paul kijkt uit naar volgend jaar om dan mee te gaan doen met het Europees Kampioenschap.

See you next year Paul!